Yoga en Vedanta

De docentenopleiding Yoga & Vedanta is opgericht door Rama Polderman (yogaleraar, arts, acupuncturist). Rama Polderman was een van de eerste mensen, die yoga vanuit het oosten naar Nederland bracht. Hij schreef hierover een aantal boeken, bijvoorbeeld ‘Doe zelf yoga’, nam grammofoonplaten op en richtte in 1957 de Stichting Yoga Nederland op. Hij zei over yoga: “Eigenlijk hoeven wij niets te leren, maar slechts af te leren en los te laten, totdat er volledige helderheid is over datgene wat we in wezen zijn … het oneindige bewustzijn. De liefde zelf … volgt dan moeiteloos”.

Een aantal jaren na de oprichting is Wolter Keers (vedanta-leraar en schrijver) bij de opleiding gekomen. Wolter Keers was de eerste die, na een periode in India verbleven te hebben, rond 1970 in Nederland over Advaita Vedanta begon te spreken. Hij zei onder andere: “Onze hele opvoeding is erop gericht geweest om ons duidelijk te maken, opnieuw en opnieuw, dat wij een aantal dingen zijn. Soms een lichaam, soms de zintuigen, soms het denken en soms het voelen. Als we daarbij nog uit een godsdienstig nest komen, dan is ons ook nog bijgebracht dat wij een ziel hebben. En zo bestaat de mens dan uit lichaam en ziel. ‘Een gezonde geest in een gezond lichaam’: een kreet die wij veel gehoord hebben. En daar bestaan wij dan uit. Maar niemand heeft ons ooit gewezen op het feit dat ik onveranderlijk dezelfde ben, terwijl al deze dingen ieder ogenblik veranderen”. Hij zei ook: “Zelfkennis is het geboorterecht van ieder mens”. Hiermee wordt bedoeld dat er vanaf het prilste begin een kracht in de mens aanwezig is, die ons naar inzicht leidt over ons ware zelf. Yoga is één van de uitingsvormen van die kracht.

De Vedanta leert dat ieder mens, maar ook alle andere vormen in de kosmos, van elkaar gescheiden lijken te zijn, maar dat deze scheiding alleen bestaat in het denken. In essentie verschijnen alle vormen in een eindeloos en onveranderlijk bewustzijn. Dat bewustzijn wordt daarom de absolute waarheid genoemd. Het leven vanuit dit bewustzijn noemen we Advaita Vedanta, of non-dualiteit.

Deze non-dualiteit is echter voor de meeste mensen geen vanzelfsprekendheid. Integendeel, wij ervaren juist meestal verschillen; we maken een beeld van onszelf en van de ander. Deze beeldvorming, en het vergelijken op basis van die beelden, is de bron van alle spanningen. Yogabeoefening kan ons ten diepste bewust maken van deze spanningen, die voortkomen uit het idee van het afgescheiden, het niet-verbonden, zijn. In dit bewustzijn verdwijnen alle geconditioneerde patronen en dieper liggende spanningen en herkennen wij ons een-zijn met de bron; de ongeconditioneerde vrijheid.