Herman Seymus

Interview december 2019, door Renske Croezen-Mitrou

Herman Seymus is tot eind 2019 voorzitter van de Yogafederatie België. Ieder jaar las hij aandachtig de eindwerkstukken van de vierdejaars van onze opleiding. Samen met Freia Wallaart was hij aanwezig bij de examenles om deze werkstukken en de examenles te bespreken. Wij vroegen hem naar zijn achtergrond.

“Ik ben momenteel 76 jaar, vader van een dochter en zoon en een kleinkind. Ik ben van opleiding ingenieur chemie en in het beroepsleven werkzaam geweest in de afdeling toegepast onderzoek bij een Amerikaanse multinational. Ik was voor een groot deel eveneens verantwoordelijk voor de selectie van nieuwe kandidaten, hun opleiding en bijscholing. De laatste vijf jaar, tot mijn zestigste heb ik eveneens gewijd aan de integratie met een Duits bedrijf. Yoga kwam op mijn 14de ‘toevallig’ op mijn pad (bestaat toeval wel?) via het weekblad de Gazet Van Antwerpen waar mijn ouders op geabonneerd waren. De instructies die daarin gegeven werden heb ik nauwkeurig opgevolgd en ik ondervond vrij snel de gunstige resultaten daarvan. Vanaf mijn 16e jaar las ik meer literatuur, die toen nog schaars was, en aan de hand van een Frans boek van Eva Ruchpaul ben ik verder beginnen te oefenen.

Ik heb toen een overweldigende ervaring meegemaakt in de lijkhouding die mijn hele leven ondersteboven heeft gekeerd. Daarvoor was ik maar een matig leerling, maar vanaf toen interesseerde mij alles. Ik werd de laatste twee jaar van het middelbaar onderwijs de primus. Daarna ben ik zonder kleerscheuren door mijn universitaire studies gewandeld.

In 1967 waren er in Brussel de eerste Internationale Congresdagen van Yoga en vanaf toen is alles in een versnelling gekomen. Ik ontmoette mijn yogaleraren, begon regelmatig yogalessen bij te wonen en werd een zestal jaren later yogaleerkracht. In 2005 benoemde men mij tot voorzitter van de Yogafederatie der Nederlandstaligen in België, waar ik dit jaar mee ophoud. In de loop der jaren zijn de eindwerkstukken in de gunstige zin geëvolueerd. Zij kregen meer diepgang en gaven meer blijk van een beter en duidelijker begrip van yoga. Zelf wil ik mensen meegeven dat yoga over het essentiële aspect van het leven gaat. De uiteindelijke en onderliggende realiteit van ons bestaan. Als laatste kan ik alleen nog zeggen: “Doe zo verder en leg nog meer nadruk op de essentie van yoga en de diepere zin van het bestaan.”