Taste of Yoga – Yoga en emoties, 15 februari 2020

Door: Helga van Geldrop (yogadocent)

Afgelopen zaterdag nam ik deel aan “Taste of Yoga” een tweejaarlijkse yoga-middag. Voor mij altijd weer een thuiskomen, door oud-klasgenoten die er nu les geven, docenten die er al jaren zijn en doordat ik nieuwe docenten ken vanuit mijn gegeven bijscholingen. De locatie voelt als een warm bad, wat in de tijd van mijn opleiding nog een stoffige middelbare school was, is nu een prachtig gelegen locatie waar ook de Academie voor Haptonomie zit. Het ademt rust, grote ramen zorgen voor veel lichtinval en buiten sta je tussen oude hoge bomen die meditatief ruisen in de wind.

De groep deelnemers aan deze “Taste of Yoga” is precies een mix van waar het voor bedoeld is. Oud-studenten en yoga-geïnteresseerden, al dan niet met veel ervaring. Het thema vandaag is Yoga en Emoties, ik ben benieuwd naar de insteek.
Yvonne van der Caay (docent persoonlijke presentatie/didactiek) laat ons al snel actief aan de slag gaan. Eén van de opdrachten is dat je, met een afstand van een meter of vier, tegenover elkaar staat. Eén van de twee blijft staan en voelt in haar lichaam of er iets verandert op het moment dat de ander recht op haar af loopt. Bij de minste verandering zeg je stop. Een ogenschijnlijk eenvoudige opdracht. Niets is wat het lijkt wordt wel gezegd, ook hier zijn we verrast. Ook al voel je een kleine verandering, de persoon die naar je toe loopt lijkt toch echt heel aardig en laat je toch niet na een paar stappen al stoppen? En ook andersom, diegene die loopt en geen stopteken krijgt … Zou ze nog stop zeggen of bots ik zo tegen haar op?

Ik zelf kwam een oude ervaring tegen. Ooit liep ik in Parijs en kwam er een man recht op me af, je zou denken, opzij, maar ik zat gevangen in de blik van die man. Gelukkig handelde de vriendin naast mij wel, zij trok mij weg. Yvonne gaf ons uitleg over het reptielenbrein waar deze ‘vecht/vlucht’ en in mijn geval ‘bevries’ reactie plaats vindt. En het limbische systeem waar dit dan opgeslagen ligt. Zijn emoties voor ieder hetzelfde? Zomaar wat afbeeldingen op ansichtkaarten gaven duidelijk aan dat waar de een rustgevend beeld ziet, de ander het als verdrietig ervaart. Of een enge tijger voor de een, is een krachtig dier voor de ander.

Jan Zachariasse (yogadocent, docent didactiek) vervolgde met een inleiding over doen versus zijn. Hij gaf de uitnodiging om uit de doe-modus in de zijn-modus te komen. Jan kan dat als geen ander met de manier waarop hij vanuit het gevoel van ruimte, met tastgevoel, houdingen laat ontstaan. Je vindt jezelf terug in een houding. “Als ik me verbind met mijn beperking, hoe klein ben ik dan. Ruimte is onbeperkt. Werken vanuit tastgevoel is zijn”, aldus Jan.

Hierna was het even wennen om de rust en het zijn te doorbreken. Een heerlijke vegetarische maaltijd wachtte op ons. Er werd genoten, aan de lege borden te zien. En zo eindigde deze middag voedend voor lichaam en geest.